شبکه های داخلی اون دسته از شبکه هایی هستن که برای یه جای کوچیک و محدود راه اندازی میشن. در حالت کلی شبکه عبارت است از اتصال الکترونیکی دو یا چند رایانه. یعنی که رایانه ها میتونن با هم ارتباط و تبادل اطلاعات داشته باشن. در اصطلاح تخصصی تر به این مدل از شبکه، شبکه های محلی (LAN ) گفته میشه. به عبارت بهتر این مدل از شبکه ها، شبکه ای خصوصی واقع در یک ساختمان یا مجتمع است که حداکثر ابعاد اون یک یا دو کیلومتر باشه و تحت مالکیت سازمان های کوچیک، ادارات، نهاد ها، محیط های آموزشی و کارخانه های کوچیک نصب و راه اندازی میشه.
معمولا شبکه های داخلی یا همون شبکه هاي کوچیک با کمتر از 10 کامپيوتر ظرف مدت يک يا دو روز آماده بهره برداري هستن. در یک شبکه رایانه ها با هم ارتباطی پرسرعت دارن. این ارتباط پرسرعت میتونه به واسطه اتصال کابلی یا به صورت بی سیم برقرار بشه که اولی شبکه کابلی و دومی شبکه بی سیم نامیده میشه.
نحوه ساخت شبکه های داخلی
وقتی كه ما دو يا چند كامپيوتر رو به هم متصل كنيم به طوری كه بتونن با هم تبادل اطلاعات داشته باشن، در واقع يك شبكه ساختیم؛ شبکه های داخلی با تعداد محدودی از کامپیوتر های شخصی در سطح یک مکان محدود راه اندازی میشن و از منابع هم به طور مشترک استفاده میکنن. مثلا یک شبکه در یک طبقه یا ساختمان اداری. معمولا در این نوع شبکه ها یکی از رایانه های شبکه که سرعت بالا و حجم حافظه بیشتری داره، به عنوان سرور شبکه انتخاب میشه و باقی رایانه های شبکه به عنوان مشتری یا سرویس گیرنده از اون استفاده میکنن. در سرور معمولا نرم افزار های داده های لازم به صورت یکپارچه ذخیره میشن. سرعت انتقال اطلاعات در شبکه های محلی خیلی زیاده و نویز پذیری اطلاعات و احتمال هدررفت و گم شدن داده ها در این شبکه ها خیلی کمه.
همون طور که گفتیم معمولا شبکه های داخلی یا همون شبکه هاي کوچیک با کمتر از 10 کامپيوتر ظرف مدت يک يا دو روز برای جایی که حداکثر ابعاد اون یک یا دو کیلومتر باشه، ساخته میشن. شبکه های داخلی از لحاظ محیط ، محدود هستن. مثلا یک شبکه محلی رایانه های شما رو به منظور اشتراک فایل و تبادل انواع اطلاعات به هم متصل میکنه. در حالی که یک رایانه به تنهایی میتونه مفید و کارا باشه، چندین رایانه متصل به هم، کارایی به مراتب بیشتر و بهتری خواهند داشت.
انواع شبکه های داخلی
از بين انواع شبکه های داخلی دو نوع شبکه داخلي Client/Server و Workgroup در حال حاضر بيشتر از انواع ديگه استفاده میشن. فراموش نکنین که انتخاب نوع شبکه به نياز شما و منابع موجود بستگي داره.
Client/Server
در اين نوع از شبکه های داخلی ، تمام کامپيوترهاي داخل شبکه توسط يه کامپيوتر مرکزي مديريت شده و منابع رو با توجه به دسترسي کاربران شبکه به آنها اختصاص ميده. بنابر نياز این امکان وجود داره که توان دسترسي کاربران به فايل ها، پرينتر، اينترنت و … محدود بشه. اين نوع شبکه امنيت بالاتري نسبت به شبکه هاي Workgroup داره.
معایب شبکه داخلی Client/Server
- هزينه راه اندازي و نگهداري بالا
- نياز به حداقل يک کامپيوتر نسبتا قوي مختص به سرور
- عدم کارايي شبکه در صورت از کار افتادن سرور
Workgroup
در اين نوع از شبکه های داخلی تمام کامپيوتر ها به صورت جداگانه عمل میکنن و کنترل مرکزي ندارن. اما امکان محدود و جدا کردن کاربران وجود داره. هرچند اين کار در صورت کثرت کاربران بسيار زمان بره. در اين نوع شبکه هم مانند ديگر شبکه های داخلی امکان اشتراک گزاري منابع سيستم (فايل ها، پرينتر و غيره…) وجود داره.
مزایای شبکه داخلی Workgroup
- هزينه راه اندازي و نگهداري کمتر
- سرعت بيشتر در راه اندازي شبکه
- عدم نياز به يک کامپيوتر مجزا برای سرور
معایب شبکه داخلی Workgroup
- عدم توانايي در تنظيمات به صورت متجمع
- عدم توانايي در لاگ از سيستم ها
- عدم توانايي در کنترل دقيق دسترسي ها
مرکز طراحی شبکه
مرکز طراحی شبکه جای معتبریه که در حوزه شبکه و همه مباحث مربوط به اون خدمات تخصصی و حرفه ای ارائه میده. این مرکز تمام اصول و فنون لازم برای راه اندازی یه شبکه کارآمد رو رعایت میکنه و بعد با ارائه خدمات پس از فروش مفید و کاربردی، از هر جهت شبکه رو حمایت میکنه. مرکز طراحی شبکه امدادکار با همکاری مرکز سخت افزار ایران امکانات و تسهیلات فراوانی رو برای کاربرا در نظر گرفته. تمام خدمات و سرویس ها همراه با تضامین معتبره.
